നിഴൽ വീണ ആ താഴ്വരയിൽ ഓക്കും പൈൻ മരങ്ങളും അതിരിട്ട പാതയിലൂടെ ഗൂഢമായ നിശബ്ദതതയെ നിഷ്പ്രഭമാക്കി ജീപ്പ് ഇരമ്പിപ്പാഞ്ഞു ...
ജനാലയിലെ മഞ്ഞുകണങ്ങൾ നീക്കി അവൾ അങ്ങ് ദൂരെ മലനിരകളെ നോക്കിയിരിക്കുന്നു...
പിന് സീറ്റിൽ നിന്നും നേർത്ത അനക്കങ്ങളും ഇല്ലാതായിരിക്കുന്നു ,താഴ്വരയിലെ നിശബ്തത ജീപ്പിനുള്ളിലേക്കും പടർന്നു കയറിക്കൊണ്ടിരുന്നു....
യോസ്സെമിറ്റി താഴ്വര ഇരുട്ടിന്റെ പുതപ്പണിയാന്‍ കാത്തുനില്‍ക്കുന്ന പോലെ തോന്നി, അവന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കി, തണുത്തു വിറങ്ങലിച്ച അവളുടെ മുഖം, പിന്നെ ഒരു ദീര്‍ഘനിശ്വാസം... അതുമാത്രം..
ഓക്ക് മരങ്ങൾ ഉറക്കംതൂങ്ങി തുടങ്ങുകയാണ്, പുലരും മുൻപ് താഴ്വര താണ്ടി മലകയറി ഇറങ്ങണം അവൻ ആത്മഗതം പറഞ്ഞു.
മണിക്കൂറുകൾ പിന്നിട്ടു, വിജനമായ കാട്ടു പാതയിൽ, ഓരംപറ്റി വണ്ടി നിറുത്തി അവൻ പുറത്തിറങ്ങി...!
കപ്പിത്താൻ മലനിരകളിലെ ശീതക്കാറ്റ് അവനെ പുണർന്നു പോയ്, പെട്ടന്ന് പിന്നിലെ പൈൻ മരങ്ങൾക്കിടിയിലെ ഇരുട്ടിലേക്ക് എന്തോ ഒന്ന് ഓടി മറയുമ്പോലെ തോന്നി, വീണ്ടും ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കി മരങ്ങൾക്കു പിന്നിൽ ചില ഞരക്കങ്ങൾ മാത്രം..
അവൻ പതിയെ പിന്നോട്ട് നടന്നു, തണുത്ത കാറ്റിൽ കാലുകൾ മരവിക്കുംപോലെ തോന്നി, ഡോർ തുറന്നു പെട്ടന്ന് ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിലേക്ക് ആഞ്ഞിരുന്നു... വെറുതെ ഒന്ന് പിന്നിലേക്ക് നോക്കി..!
നിമിഷാര്‍ധത്തില്‍ അവൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി ഇരുട്ടിലൂടെ താഴ്വരയിലെ പൈൻ മരക്കാടുകൾക്കിടയിലൂടെ ഓടി... അവളെ തേടി... !! മരങ്ങളിക്കിടയിൽ പതിയിരുന്നു ചുവന്ന കുറക്കന്മാർ അവന്റെ പിന്നാലെയും....
